در این سمینارکه در تاریخ 18 آذر ماه 98 برگزار شد، به بررسی جامع رفتار ژئودزیک ها در سیاه چاله شوارتزشیلد پرداخته شده است. نظریه های نسبیت اینشتین و افشای ماهیت غیر منتظره فضا زمان، در شمار اکتشافات علمی عمده این قرن هستند و به نوعی، جایگزین ایده های فضا زمانی شدند که از دوره گالیله و نیوتن مورد قبول بودند. در سمینار ارائه شده، ابتدا به بررسی مفهوم فضا زمان، به عنوان یک مدل هندسی که زمان و مکان را به صورت ساختاری واحد و درهم پیوسته با یکدیگر ادغام نموده و منجر به ایجاد یک محیط پیوسته چهار بعدی می گردد، پرداختیم. سپس، اصول کلی نظریه های نسبیت خاص و عام اینشتین را به طور اجمالی مورد بررسی قرار دادیم. یکی از موضوعات محوری که در این سمینار به آن پرداختیم، معادلات میدان اینشتین می باشد. این معادلات، شامل ده معادله تانسوری است که آلبرت اینشتین در نظریه نسبیت عام خود به منظور تشریح مبانی اساسی برهمکنشهای گرانشی که در نتیجه انحنای فضا زمان توسط ماده یا انرژی به وجود می آیند، ارائه نموده است. در نهایت، به بیان مباحثی در خصوص رمبش ستاره ای و چگونگی پیدایش سیاه چاله ها پرداخته و رفتار ژئودزیک ها در سیاه چاله شوارتزشیلد را از دیدگاه هندسه دیفرانسیل، مورد تجزیه و تحلیل قرار دادیم. لازم به ذکر است که سیاه چاله شوارتزشیلد، اولین و مهمترین جواب دقیق معادلات میدان اینشتین است که معرف متریک فضا زمان حول یک جرم با تقارن کروی بوده و قادر است که محیط بیرونی یک جسم گرانشی را مورد بررسی و توصیف قرار دهد.